Novak Djokovic, die vanaf maandag zijn titel verdedigt op de US Open, is de allerbeste tennisser ooit. Wat kan het publiek van hem leren? Vier (levens)lessen.

Met het winnen van de olympische titel in Parijs, is Novak Djokovic (37) onbetwist de allergrootste tennisser ooit. Omdat de titelverdediger van de US Open controversieel is en niet alom geliefd, blijft vaak onbelicht wat het grote publiek kan leren van de man die 24 grandslams won. In het net uitgekomen boek ‘Novak Djokovic. Fenomeen. Rebel’ geeft journalist Mark Hodgkinson een goede blik in de ziel van de Serviër. Trouw destilleert enkele levens- en tennislessen van Djokovic uit het boek.

Les 1: Leer doelen manifesteren en visualiseren
Toen Novak Djokovic zes was, zag hij Pete Sampras Wimbledon winnen. Hij maakte een plastic replica van de Wimbledon-beker en ging regelmatig voor de spiegel staan. “Mijn naam is Novak Djokovic en ik ben Wimbledon-kampioen”, zei hij tegen zichzelf. Hij heeft sindsdien zeven keer Wimbledon gewonnen.

Het is wat je ‘manifesteren’ noemt. Over het nut van manifesteren zijn de meningen verdeeld, maar voor Djokovic werkt het. Toen hij vorig jaar Roland Garros won en de eerste mannelijke tennisser werd met 23 grandslams op zijn naam, zei hij: “Ik heb het gevoel dat ik de kracht heb om mijn eigen lot te sturen. Alles wat ik heb in mijn leven, heb ik niet alleen door het alleen te geloven maar het ook echt te voelen, in elke cel in mijn lichaam.”

Voordat Djokovic de tennisbaan opgaat, heeft hij de wedstrijd al gevisualiseerd. Ook dat visualiseren is een vorm van manifesteren. Hij visualiseert moeilijke situaties en ziet zichzelf dan altijd als winnaar. “Visualisatie is een integraal onderdeel van mijn voorbereiding op elke wedstrijd. Om iets realiteit te laten worden, moet je het eerst in je hoofd zien gebeuren”, doceert de Serviër.

Les 2: Accepteer negatieve gevoelens, en transformeer ze
In 1999 beleefde de 12-jarige Novak Djokovic in Belgrado zijn moeilijkste moment. NAVO-bombardementen om drie uur ’s nachts, noopten de familie voor de zoveelste keer naar de schuilkelder te rennen. Dit ging moeizaam in het donker. Tiener Djokovic viel hard en verwondde zich. Het tennistalent zag daarna een F-117 stealth-bommenwerper wegvliegen. Lang heeft Djokovic woede gevoeld, naar de mensen die zijn land aanvielen. “Er schuilt een oerkracht in hem”, ziet Chris Evert. Djokovic gebruikt in zijn tenniscarrière woede en verdriet, omdat hij het weet te transformeren.

Toen Djokovic in 2010 van Jurgen Melzer verloor op Roland Garros, wilde hij met tennis stoppen. Hij leek de ‘eeuwige derde’ achter Roger Federer en Rafael Nadal. Onbedaarlijk moest de Serviër huilen. Zijn coach Marian Vadja troostte hem niet. Hij wilde dat zijn pupil nóg harder ging huilen. Juist door alles te voelen, zijn demonen aan te kijken, kon hij zich volgens zijn coach pas werkelijk bevrijden.

Lees verder op TROUW.nl (26/8/2024)